طناب های دینامیک

طناب های دینامیک قابلیت جذب نیروی حاصل از سقوط را دارند و بنابراین نیروی ضربه کمی ایجاد می کنند. این طناب های دینامیک از بافته شدن یکپارچه الیاف بدون انقطاع در تمام طول طناب ساخته می شوند. این طناب ها از هسته (1)، پوسته (2) ونخی در داخل هسته برای چک کردن سال ساخت طناب (3) تشکیل شده اند. طناب های دینامیک از پلی آمید ساخته می شوند.

در ادامه با مرجع دره نوردی ایران همراه باشید.

انعطاف (خاصیت کشسانی) و استحکام این طناب ها باعث جذب نیروی حاصل از سقوط و وارد آمدن نیروی کمتری به صعود کننده می شود.

انواع طناب های دینامیک:

تک طناب

اصلی ترین و پرکاربردترین روش استفاده از طناب برای صعود، استفاده از تک طناب ها است.

این طناب ها به صورت تک رشته استفاده می شوند بنابراین برای جاهایی که خطر پارگی طناب به دلیل ریزش سنگ وجودندارد، مناسب هستند. قطر تک طناب ها معمولا 9 میلی متر و بیشتر است.

هر چه طناب ها ضخیم تر می شوند، استحکام آنها بیشتر شده و سقوط های بیشتری را تحمل می کنند، اما متاسفانه وزن آنها نیز با افزایش قطر، افزایش می یابد. به همین دلیل باید تعادل بین قطر و استحکام را برقرار کنید. این مساله به تجربه سنگنورد و طبیعت سنگنوردی مورد نظر بستگی دارد.

سنگنوردان با تجربه، طناب های نازک و سبک را ترجیح می دهند، از طرف دیگر، افراد مبتدی و کم تجربه تر، طنابهای ضخیم تر با ضریب ایمنی بالاتر را ترجیح می دهند.

برای صعود مسیرهای جدید که ریسک سقوط در آنها بالاتر است، طناب های ضخیم تر و سنگین تر مناسب تر هستند. در مسیرهای طولانی و چند طوله باید بین قطر و وزن تعادل برقرار کنید. هر چند که همه چیز به تجربه فرد بستگی دارد. برای صعودهای قرقره نیز بهتر است طناب های مخصوص به آن را استفاده نمایید. انتخاب طناب مناسب، باعث افزایش طول عمر طناب می شود.

طناب دوقلو

یک جفت طناب مشابه همواره استفاده می شود و در تمام میانی ها نصب می شوند. طناب های دوقلو هم ضامن سطح ایمنی بالایی هستند، به خصوص در شرایط دشوار کوهستانی!

یک جفت طناب مشابه، همراه با کارگاه و میانی های مشترک استفاده می شود. طناب های دوقلو برای فعالیت های کلاسیک کوهنوردی و مسیرهای ناپایدار، جایی که به حفاظت بیشتر در برابر ریزش سنگ ها و یخ و لبه های تیز نیاز است، مناسب هستند. چنین شرایطی تنها در صعود کوه ها پیش نمی آید، بلکه در مناطق سنگنوردی ناشناخته نیز ممکن است شرایط ناپایداری وجود داشته باشد.

نیم طناب

طناب های مجزا به صورت یک در میان در میانی ها استفاده می شوند. این سیستم ریسک پارگی طناب در اثر ریزش سنگ را کاهش داده و در شرایط کوهستانی و برای صعودهای دشوار، حداکثر ایمنی را فراهم می کند.

چنانچه طناب دوقلو استفاده شود، ایمنی در حد استاندارد خواهد بود، اما چنانچه از نیم طناب (طناب راست و چپ به صورت جداگانه از میانی های مجزا عبور می کنند) استفاده شود، ایمنی بسیار بالاتر خواهد بود. اگر فاصله عرضی میانی ها زیاد باشد، این روش باعث کاهش اصطکاک و همچنین پایین آمدن نیروی ضربه خواهد شد. برای حمایت باید از روش هایی که امکان کنترل مجزای دو رشته طناب را فراهم می آورند، استفاده شود.

مزیت بزرگ این روش، امکان حمایت هر روش به صورت مجزا و متناوب است. نیم طناب ها در شرایط آلپاین، صعودهای دشوار سنگنوردی، صعود بر روی یخ و مسیرهای میکس مناسب هستند.

هشدار!
تلفیق المان های حمایتی طناب های دوقلو و نیم طناب ممکن نیست! چنانچه طناب ها از یک میانی عبور کنند، در صورت سقوط سرطناب، به دلیل سرعت های لغزش متفاوت، طناب ها ممکن است بسوزند.

برچسب گذاری طناب ها

تولید کننده بر روی طناب ها برچسبی شامل نام استانداردی که طناب بر اساس آن ساخته شده ( 892 EN یا 1891 EN)نوع طناب(تک طناب، نیم طناب یا طناب دوقلو برای طناب های دینامیک و نوع B وA برای طناب های استاتیک) و طول طناب به متر، نصب می کند.

به نظر شما کدامیک از انواع طناب های دینامیک در دره نوردی به کار می آید و در چه مواردی؟ نظر شما چیست؟ تجربیات خود را با مرجع تخصصی دره نوردی ایران و دیگر دره نوردان در میان بگذارید.

برای مطالعه بیشتر می توانید فایل PDF به زبان اصلی را از اینجا دانلود کنید.

 این مطلب ادامه دارد.

مترجم: تینا اندایش