ابزار فرود دره نوردی پیرانا پتزل

پیرانا (PIRANA ) برگرفته از نام یک نوع ماهی با همین نام است و از نظر شکل ظاهری نیز به این ماهی شباهت دارد. پیرانا یک نوع ابزار فرود ساخت شرکت پتزل است که به لحاظ ساختاری مبتنی بر طرح کلی هشت فرود است و مشخصاً برای عملیات فرود در برنامه های “دره نوردی ” طراحی و ساخته شده است.
قابلیت تنظیم کردن میزان اصطکاک مورد نیاز حسبِ وضعیت طناب و یا وضعیت فرد دره نورد با حداقل سختی، سرعت بالا در انداختن طناب به داخل پیرانا و یا خارج کردن طناب از آن، از ویژگی های ابزار فرود دره نوردی پیرانا پتزل است.
در دره نوردی کلاس C، پیرانا برای فرود از آبشارها بهترین عملکرد را دارد زیرا در تاب خوردن و در هم پیچیدگی طناب بیشترین مقاومت را دارد. چنانچه شما عضوی از یک تیم امداد و نجات باشید، برای فرودهای دونفره سریعترین و راحت ترین امکان را برای قفل کردن طناب به شما می دهد.

مشخصات ابزار فرود دره نوردی پیرانا پتزل :

محصول : پتزل فرانسه
وزن : 90 گرم
طناب کار : قطر 9 تا 13 میلیمتر (استاتیک، نیمه استاتیک، دینامیک)

قسمتهای مختلف ابزار فرود دره نوردی پیرانا پتزل :

BIG Hole ( سوراخ بزرگ )
Mouth Hook ( دهان ماهی )
Large Fin ( بالۀ بزرگ )
Small Fin ( بالۀ کوچک )
Tain Fin Hook ( قلّاب دُم باله )

طراحی پیرانا بگونه ای است که به سادگی به یک کارابین متصل می شود و بدلیل نوع اتصال آن به کارابین، امکان افتادن آن از دست، خیلی کم است و این خاص بودن طراحی بدین مفهوم است که کارابین های خاصی مناسب وصل کردن به پیرانا هستند: کارابین های دهانه باز مانندِ کارابین پیچ گلابی پتزل، کارابین پیچ ویلیام پتزل

کارابین پیچ گلابی پتزل:

کارابین ویلیام پتزل :

متصل کردن کارابین های فوق به سوراخ مخصوص اتصال کارابین در پیرانا، ابتدا کمی شاید مشکل بنظر برسد اما با اندکی روغنکاری و یا سماجت در جا انداختن آن، بالاخره کارابین در جای خود قرار می گیرد!

طریقه انداختن طناب در ابزار فرود دره نوردی پیرانا پتزل:

در حالیکه کارابین پیچ به هارنس متصل است و طناب در سمت راست شما قرار دارد، رو به کارگاه بایستید و

ابتداء پیرانا را روی طناب قرار می دهید. ( تصویر سمت چپ )
طناب را از زیر سوراخ بزرگ به سمت داخل بکشید. ( تصویر وسط )
طناب را از داخل دهانه کارابین، وارد کارابین کرده و پیچ کارابین را ببندید. ( تصویر سمت راست )
در همه حال، پیچ کارابین بایستی به سمت بالا و در مقابل دیدگان شما باشد.در مقایسه با هشت فرود، یکی از مزایای ابزار فرود پیرانا این است که وقتی شما یک کارابین تعیین شده را به پیرانا اختصاص می دهید دیگر برای انجام کارهای مختلف نیازی به در آوردن مداوم کارابین و یا جاانداختن آن ندارید.(کاری که با هشت فرود و پرهیز از سقوط آن، بایستی در هر بار تعویض انجام دهیم)

در فرود با پیرانا، بدلیل وجود باله های کوچک و بزرگ و قلاب آن و نیز دهان ماهی، برای فرود رونده این امکان وجود دارد که میزان اصطکاک مورد نیاز خود( و در نتیجه سرعت و ترمز فرود را) تنظیم نماید. تنظیم اصطکاک در پنج وضعیت اصلی که آنها را وضعیت های 0 ، 1 ، 2 ، 3 و 4 می نامیم بدست می آید که در تصاویر ذیل نشان داده می شود:
وضعیت 0 :
در این وضعیت، پس از داخل کردن طناب از دهانه کارابین، طناب بر روی باله ها قرار می گیرد. این حال تقریباً مشابه وضعیت معمولی هشت فرود است و حداقل اصطکاک ( کمترین ترمز ) را دارد.

وضعیت 1 :
در این حالت، پس از داخل کردن طناب از دهانه کارابین، یک طرف طناب(سمت چپ) بر روی باله و طرف دیگر طناب(سمت راست) از زیر باله عبود داده می شود. در این وضعیت(در مقایسه با تصویر قبلی) طناب دارای سه شکستگی است و در نتیجه اصطکاک بیشتری پیدا می کند.

وضعیت 2 :
در این وضعیت، پس از عبور طناب از دهانه کارابین، طناب در زیر باله قرار می گیرد.

وضعیت 3 :
( وضعیت 3 حاوی یک هشدار جدی است. لطفاً به آن توجه کنید! )

در تصویر بالا سمت چپ وضعیت سوم را مشاهده می کنید که تقریباً مشابه وضعیت ” 1 ” می باشد با این تفاوت که طناب دست ترمز پس از خروج از سوراخ بزرگ، بر روی قلّاب دهان ماهی قرار می گیرد و بعد به سمت پائین ادامه می یابد!

هشدار :
قرار گرفتن در این وضعیت فقط و فقط در زمان شروع فرود و هنگامی که در کارگاه هستید و هنوز فرود نرفته اید مجاز است. این بدان معنی است که در طی فرود دیگر به هیچ عنوان مجاز نیستید که از سایر وضعیت ها به وضعیت 3 تغییر روش بدهید و باید تا پایان با وضعیتی غیر از وضعیت 3 فرود بروید.

دلیل این امر این است که همانطور که در تصویر بالا سمت راست مشاهد می کنید هر نوع تغییر وضعیت منوط به این است که شما برای انداختن طناب در قلاّب دهان ماهی، دست ترمز خود را در “منطقه کمترین اصطکاک “ قراردهید که بدلیل حداقل بودن اصطکاک، خطر عدم توانایی در کنترل بار عمودی و در نتیجه سقوط، به نحو بسیار قابل ملاحظه ای افزایش پیدا می کند.

وضعیت 4 :

همانطور که در تصویر مربوط به این وضعیت مشاهده می کنید، پس از عبور طناب از دهانه کارابین، طناب در زیر باله ها قرارمی گیرد و طنابِ دست ترمز یکبار پس از عبور از زیر باله بزرگ، یکبار هم از روی قلاب دهان ماهی عبور داده می شود.

در وضعیت 4 شما حداکثر اصطکاک مورد نیاز(و در نتیجه بیشترین ترمز و کمترین سرعت ) را دارید. از این روش بیشتر برای فرودهای دونفره استفاده می شود. این روش مناسب فشارهای بین 150 تا 200 کیلو است که فرود به نرمی انجام می شود. فراموش نکنید در هر حال بایستی همواره دست ترمز به طناب باشد.

افزایش طول پیرانا :
می توانید با اضافه کردن چند عدد کارابین (مطابق تصویر بالا)، پیرانا را کمی بالاتر از محل دسترسی خود قرار دهید. این روش بیشتر برای بچه ها استفاده می شود تا آنها در عوض بتوانند در این سیستم از هر دو دست خود (بویژه در فروهای معلق) برای گرفتن طناب استفاده نمایند. (این حالت تقریباً وضعیتی مشابه پروسیک زیر ابزار را در فرودهای معلق و نیمه معلق ایجاد می کند که در آن می توانیم با دو دست خود طناب ترمز را کنترل کنیم).