دسته بندی طناب ها
طناب ها بر اساس کاربرد به دو دسته دینامیک و استاتیک تقسیم بندی می شوند.
طناب های دینامیک برای صعود سنگنوردی و طناب های استاتیک که کشسانی کمتری دارند، برای کار در ارتفاع، نجات، غارنوردی و دره نوردی مورد استفاده قرار می گیرند.
محصولاتی با طراحی مشابه اما قطر پایین تر ( کمتر از 8 میلی متر)، طنابچه نامیده می شوند.
در ادامه با مرجع دره نوردی ایران همراه باشید.
تفاوت بین طناب های دینامیک و استاتیک و طنابچه ها
طناب استاتیک
طناب های با کشسانی پایین(EN 1891) عموما طناب های استاتیک نامیده می شوند. این طناب ها برای ایمنی افراد در کار در ارتفاع، عملیات نجات، غار نوردی، دره نوردی و سایر فعالیت های مشابه استفاده می شوند. مهمترین ویژگی این طناب ها، کشسانی حداقلی و استحکام حداکثر است.
اگر می خواهید در این زمینه بیشتر بدانید، پیشنهاد می کنم مقاله ای که درباره ویژگی طناب های دره نوردی منتشر کردیم را مطالعه نمایید.
طناب دینامیک
طناب های سنگنوردی (بر اساس 892 EN)برای جذب سقوط سنگنورد طراحی شده اند، بنابراین میزان مشخصی از کشسانی ضروری است و این مساله به نیروی ضربه جذب شده توسط بدن فرد و سیستمی که سقوط را جذب می کند، بستگی دارد.
در صورتی که از طناب های استاتیک برای جذب سقوط استفاده شود، نیروهای ضربه بسیار بالاتری حاصل می شود.
طنابچه ها
طنابچه ها برای محافظت از سنگنوردان در برابر سقوط طراحی نشده اند.
در عوض تنها برای کاربردهای کمکی طراحی شده اند (به عنوان مثال برای طنابچه پروسیک). زیرا قطر، استحکام و توانایی آنها در جذب انرژی برای الزامات ایمنی، کافی نیست.
به نظر شما برای دره نوردی کدام نوع طناب بهتره و چه موارد دیگری را باید در نظر گرفت؟ نظر شما چیست؟ تجربیات خود را با مرجع دره نوردی ایران و دیگر دره نوردان در میان بگذارید.
برای مطالعه بیشتر می توانید فایل PDF به زبان اصلی را از اینجا دانلود کنید.
این مطلب ادامه دارد.
مترجم: تینا اندایش
دیدگاهتان را بنویسید