فاکتور سقوط (Fall Factor)

فاکتور سقوط یک نسبت است که بیانگر میزان جراحتی است که بعد از سقوط به شخص سقوط کننده و ابزارهای درگیر وارد می شود. فاکتور سقوط در واقع یک اندازه‌گیری مهم بوده که باید به‌عنوان تابعی از نیروی ضربه، از آن آگاهی کامل داشت.

نحوه محاسبه آن از تقسیم طول سقوط بر طول طناب سقوط‌کننده به دست می‌آید. بدترین فاکتور سقوط فاکتور دو است، که نشانگر سقوطی به‌اندازه دو برابر طول کلی طناب است.

اغلب، فاکتور سقوط‌های (0.25 / 0.5) در استفاده از تجهیزات اتفاق می‌افتد اما احتمال ایجاد فاکتور سقوط‌های بالاتر از دو هم در دره نوردی(تراورس های شیب دار) وجود دارد.

برای مثال با توجه به عکس( تصویراول از سمت راست)، یک خود حمایت دو متری دارید که از یک‌طرف به هارنس شما و از طرف دیگر به کارگاه متصل شده است و شما یک متر پایین تر از کارگاه قرار دارید. در صورتیکه از لبه لیز بخوردید، فاکتور سقوط شما ۰ بوده و سقوط وجود ندارد، اما اگر یک متر پایین تر از کارگاه ایستاده باشید و 1 متر سقوط ‌کنید، در این حالت شما فقط فاکتور سقوط ۰0.5 را تجربه کرده‌اید. این عدد به‌وسیله تقسیم طول سقوط (1متر) بر طول طناب متصل (2 متر) به دست آماده که برابر با ۰٫۵ است.

اگر شما با همان خود حمایت به کارگاه متصل باشید، اما دو متر بالاتر از کارگاه ایستاده باشید، در صورت سقوط، شما ابتدا 2 متر سقوط کرده و سپس 2 متر دیگر تا جایی که خود حمایت شما کش بیاید سقوط می‌کنید. در این مثال، شما در یک شرایط واقعاً بد دچار فاکتور سقوط 2 شده‌اید. در طول کوتاه دو متری اگر فاکتور سقوط به‌اندازه کافی زیاد باشد، نه‌ تنها باعث آسیب دیدن کاربر می‌شود بلکه باعث وارد آمدن آسیب‌های جدی به کارگاه و تجهیزات نیز خواهد شد.

حد پایینی که برای فاکتور سقوط وجود دارد به این خاطر است که هنگامی که شما خود را به کارگاه متصل می‌کنید، مطمئن شوید که کمترین خلاصی در خود‌حمایت بین شما و کارگاه وجود دارد تا از ضربه‌های سخت وارده بر بدن شما یا تجهیزاتتان اجتناب شود. طناب پلی‌استر استاتیکی که باری 80 کیلوگرمی بر روی آن وجود دارد، در صورت وارد شدن فاکتور سقوطی معادل 0.27 روی لبه گرانیت تیز به آن، می‌تواند به‌راحتی دو تکه شود. این موضوع آزمایش‌ شده و یک حقیقت است! سعی کنید اضافه طناب را در همه حال از سیستم خود دور کنید.

حال که متوجه ماهیت فاکتور سقوط شدید، می بایست مواردی را مد نظر بگیرید:

1. از طناب های دینامیک نو جهت خود حمایت های خود استفاده کنید.
2. طناب های دینامیک باید از نوع تک طناب باشند.
3. هرچقدر طناب خودحمایت خاصیت دینامیکی بیشتری داشته باشد (قابلیت طناب جهت جذب انرژی ناشی از سقوط) نیروی ضربه کمتری بر بدن فرد و کارگاه وارد می شود.
4. در برپایی کارگاهها، توجه داشته باشید که نقاط کارگاهی را پایین نصب نکنید.
5. با توجه به نقاط کارگاهی متفاوت در طبیعت می توان از دو خودحمایت کوتاه و بلند استفاده کرد و یا از خود حمایت های دینامیک که قابلیت تنظیم طول دارند، استفاده نمود.
6. در صورت استفاده از خودحمایت های قابل تنظیم، همواره اضافه طناب را جمع کنید.