فاكتور سقوط (Fall Factor)

فاكتور سقوط یک نسبت است که بیانگر میزان جراحتی است كه بعد از سقوط به شخص سقوط کننده و ابزارهای درگیر وارد می شود. فاكتور سقوط در واقع یک اندازه‌گیری مهم بوده كه باید به‌عنوان تابعی از نیروی ضربه، از آن آگاهی كامل داشت.

نحوه محاسبه آن از تقسیم طول سقوط بر طول طناب سقوط‌کننده به دست می‌آید. بدترین فاكتور سقوط فاكتور دو است، كه نشانگر سقوطی به‌اندازه دو برابر طول كلی طناب است.

اغلب، فاكتور سقوط‌های (0.25 / 0.5) در استفاده از تجهیزات اتفاق می‌افتد اما احتمال ایجاد فاکتور سقوط‌های بالاتر از دو هم در دره نوردی(تراورس های شیب دار) وجود دارد.

برای مثال با توجه به عکس( تصویراول از سمت راست)، یک خود حمایت دو متری دارید كه از یک‌طرف به هارنس شما و از طرف دیگر به كارگاه متصل شده است و شما یک متر پایین تر از کارگاه قرار دارید. در صورتیکه از لبه لیز بخوردید، فاکتور سقوط شما ۰ بوده و سقوط وجود ندارد، اما اگر یک متر پایین تر از کارگاه ایستاده باشید و 1 متر سقوط ‌کنید، در این حالت شما فقط فاكتور سقوط ۰0.5 را تجربه کرده‌اید. این عدد به‌وسیله تقسیم طول سقوط (1متر) بر طول طناب متصل (2 متر) به دست آماده كه برابر با ۰٫۵ است.

اگر شما با همان خود حمایت به كارگاه متصل باشید، اما دو متر بالاتر از کارگاه ایستاده باشید، در صورت سقوط، شما ابتدا 2 متر سقوط كرده و سپس 2 متر دیگر تا جایی كه خود حمایت شما كش بیاید سقوط می‌کنید. در این مثال، شما در یک شرایط واقعاً بد دچار فاكتور سقوط 2 شده‌اید. در طول كوتاه دو متری اگر فاكتور سقوط به‌اندازه كافی زیاد باشد، نه‌ تنها باعث آسیب دیدن كاربر می‌شود بلكه باعث وارد آمدن آسیب‌های جدی به کارگاه و تجهیزات نیز خواهد شد.

حد پایینی كه برای فاكتور سقوط وجود دارد به این خاطر است که هنگامی كه شما خود را به كارگاه متصل می‌کنید، مطمئن شوید که كمترین خلاصی در خود‌حمایت بین شما و كارگاه وجود دارد تا از ضربه‌های سخت وارده بر بدن شما یا تجهیزاتتان اجتناب شود. طناب پلی‌استر استاتیكی كه باری 80 کیلوگرمی بر روی آن وجود دارد، در صورت وارد شدن فاكتور سقوطی معادل 0.27 روی لبه گرانیت تیز به آن، می‌تواند به‌راحتی دو تكه شود. این موضوع آزمایش‌ شده و یک حقیقت است! سعی كنید اضافه طناب را در همه حال از سیستم خود دور كنید.

حال که متوجه ماهیت فاکتور سقوط شدید، می بایست مواردی را مد نظر بگیرید:

1. از طناب های دینامیک نو جهت خود حمایت های خود استفاده کنید.
2. طناب های دینامیک باید از نوع تک طناب باشند.
3. هرچقدر طناب خودحمایت خاصیت دینامیکی بیشتری داشته باشد (قابلیت طناب جهت جذب انرژی ناشی از سقوط) نیروی ضربه کمتری بر بدن فرد و کارگاه وارد می شود.
4. در برپایی کارگاهها، توجه داشته باشید که نقاط کارگاهی را پایین نصب نکنید.
5. با توجه به نقاط کارگاهی متفاوت در طبیعت می توان از دو خودحمایت کوتاه و بلند استفاده کرد و یا از خود حمایت های دینامیک که قابلیت تنظیم طول دارند، استفاده نمود.
6. در صورت استفاده از خودحمایت های قابل تنظیم، همواره اضافه طناب را جمع کنید.